سقوط در غولهای یخی منظومه شمسی/ عکس
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۵۱۴۶۶
هرچند سیارههای اورانوس و نپتون مملو از گاز هستند، ترکیب آنها تفاوتهایی اساسی با سیارههای مشتری و زحل دارد. دانشمندان سیارهای به دنبال ارسال فضاپیما به حداقل یکی از این دو سیاره هستند، بااینحال هنوز سرمایهگذاری و بودجه برای چنین مأموریتی نامشخص است و در صورت تأیید هم سالها به طول خواهد انجامید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اورانوس و نپتون مانند همتایان بزرگتر خود عمدتا از هیدروژن و هلیوم تشکیل شدهاند. با اینکه غلظت متان این دو سیاره اندک است (به ترتیب ۲٫۳ و ۱٫۵ برای اورانوس و نپتون)، مقدار متان آنها ۳ تا ۸ برابر برآوردهای کاوشگرهای گالیله و کاسینی از جو مشتری و زحل است. تمام دیگر گازها اثری کمرنگ دارند. در واقع عامل اصلی رنگ سبز آبی دو سیارهی نپتون و اورانوس، وجود متان در جو است.
گروهی از پژوهشگرها با استفاده از تجهیزات پلاسمایی و لولههای شوک، به شبیهسازی شرایط سقوط در جو اورانوس و نپتون پرداختند. آنها با استفاده از تونل فراصوتی پلاسمایی T6 Stalker در دانشگاه آکسفورد و همچنین تونلهای باد پلاسمایی دانشگاه اشتوتگارت، گازهای مناسب را به جسمی جامد تاباندند و ویدئوی را ضبط کردند. شکلهای انتخابی برای مدلسازی ظاهر فضاپیماهای آینده به کار خواهند رفت.
چالش اصلی اینجاست که هر کاوشگری در معرض فشار و دمای بالا قرار بگیرد، نیاز به یک سامانهی محافظتی حرارتی با عملکرد بالا دارد تا در برابر ورود به جو برای مدت زمان مشخصی تاب بیاورد. پژوهشگرها برای طراحی چنین سیستمی در ابتدا باید تأسیسات آزمایشی فعلی را برای بازسازی ترکیبهای جوی و سرعتهای اولیه تطبیق دهند.
بیشتر بخوانید:
تازهترین تصاویر از یاسمین مقبلی و همکارانش در ایستگاه فضایی بینالمللی چه کسی اولین لکسوس را ساخت؟ / عکس رونمایی از متفاوتترین گوشی هوشمند سامسونگ/ عکسدر واقع هدف از آزمایش یادشده، تطبیق تأسیسات آزمایش فعلی و بازتولید شرایط جو و سرعتهای مرتبط بود تا به این ترتیب بشر بتواند خود را برای طراحی کاوشگر متناسب با جو اورانوس و نپتون آماده کند.
ماکت کوچکشده کاوشگر گالیله درحال شبیهسازی ورود به جو اورانوس.سرعت ورود کاوشگرهای جوی بر اساس سرعت لازم برای قرار گرفتن در مدار تعریف میشود، در نتیجه فضاپیماهای آینده میتوانند با سرعت نزدیک به سرعت مداری یا تقریبا ۲۴ کیلومتر بر ثانیه به اورانوس یا نپتون نزدیک شوند. با اینحال هنوز فناوری لازم برای رسیدن به این هدف ساخته نشده است.
تأسیسات آزمایش میتوانند گرمایی را که کاوشگر از همرفت و تابشها تجربه میکند، اندازه بگیرند. آزمایشها نشان داد که حتی مقادیر کمی از متان، طیف تابش را در اطراف منطقهی دچار شوک در مقایسه با شرایط تحت سلطهی هیدروژن و کربن تغییر میدهد.
۵۸۵۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1840399منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: منظومه شمسی سیاره اورانوس فعالیت فضایی اورانوس و نپتون دو سیاره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۵۱۴۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر عنکبوتهای درحال حرکت روی سطح مریخ
آفتابنیوز :
به گزارش اسپیس، آژانس فضایی اروپا گزارش داده است یک پدیده منحصر به فرد روی مریخ، با عنکبوتهایی که در سطح سیاره راه میروند اشتباه گرفته میشود.
مدارگرد مریخ اکسپرس تصاویری عنکبوت مانند گرفته است، که در واقع فقط ویژگیهای کوچک و تیره رنگی هستند که با تابش آفتاب بر روی دیاکسیدکربن رسوب شده در ماههای زمستانی سیاره شروع به شکل گیری میکنند.
به گفته آژانس فضایی، نور باعث میشود یخ دی اکسید کربن در پایین رسوبات به گاز تبدیل شود، که میترکد و گرد و غبار را به بیرون پرتاب میکند.
در حالی که لکهها ممکن است از فضا کوچک به نظر برسند، اما در واقع نسبتا بزرگ هستند. آژانس فضایی اروپا گفت که پهنای این تکهها به ۴۴ متر میرسد و در بزرگترین حالت ممکن است بیش از ۸۰۴ متر عرض داشته باشند.
الگوهای عنکبوت اولین بار توسط مدارگرد گازی ExoMars Trace مشاهده شده که در سال ۲۰۱۶ به فضا پرتاب شد و در حال مطالعه مریخ برای نشانههایی از حیات احتمالی در گذشته است.
این منطقه که در سال ۱۹۷۲ توسط کاوشگر ناسا کشف شد، به نام Angustus Labyrinthus نیز شناخته میشود و در نزدیکی کلاهک قطبی جنوبی سیاره قرار دارد.
به گفته ناسا، مریخ در حال حاضر هوای بهاری را تجربه میکند. این آژانس در بیانیهای اعلام کرد مریخنورد کنجکاوی از هوای گرمتر این سیاره لذت میبرد و روی پایش محیطی و کاوش دهانه گیل مریخ کار میکند.
منبع: خبرگزاری فارس